«پسر آیت الله دستگیر شد» / «من بهانه‌ام تا پدرم را بزنند ...»
تاریخ انتشار: ۲۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۶۵۵۰۰
همشهری نوشت: تبلیغات، مسئله بسیاری مهمی برای عرضه هر محصول یا ایده‌ای است. تبلیغ در لغت یعنی انتشار، پخش و ترویج. در جوامع بین‌المللی مبحث تبلیغ در قرن بیستم برای فروش کالا و هر نوع محصولی اعم از تجاری یا هنری جدی گرفته شد و همانطور که شاهد آن هستیم در قرن بیست و یکم به اوج خود با ابزارهای جدید رسیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
موضوع تبلیغات فیلم‌هایی سینمایی از دیرباز تاکنون مورد بحث بوده و در هر دوره، فیلم‌های بسیاری بوده‌اند که در مسیر تبلیغات به چالش‌های بسیاری برخورد کرده‌اند. فیلم‌های سینمایی در ایران چند مجرای محدود برای تبلیغات دارند؛ محیط‌های شهری، مجازی و تلویزیونی.
نمایی از فیلم مصلحت
اکثر فیلم‌های سینمایی به دلیل محتوا و چارچوب‌های متفاوتی که با صداوسیما دارند همواره در بخش تیزرهای تبلیغاتی برای پخش در رسانه ملی به مشکل برمی‌خورند؛ در نتیجه بسیاری از فیلم‌ها در این حوزه از تبلیغ بی‌نصیب می‌مانند.
از سوی دیگر، آگهی در فضاهای شهری مانند بنرها و بیلبوردها در سطح شهر هم بااهمیت و هم گران است. البته تبلیغات فضای شهری خلاف فضای مجازی با محدودیت‌های مختلفی مواجه است. برای مثال، در تبلیغات فضای شهری خلاقیت باید در عکس و نوشته باشد و چون زیر نظر شهرداری است، برای استفاده از آن باید اصولی را رعایت کرد.
در حالی که فضای مجازی و پلتفرم‌های مختلف به دلیل چند رسانه‌ای بودن، دست صاحبان فیلم را برای خلاقیت در تبلیغ باز می‌گذارند.
نمایی از فیلم مصلحت
اگر فیلمی بتواند در این ۳ مجرا، خلاقانه و متفاوت عمل کند، در گیشه و جذب مخاطب هم موفق خواهد شد. در همین راستا، مشاغل مرتبطی هم با موضوع تبلیغات پدید آمد و حتی در بسیاری از دانشگاه‌ها دروسی در این زمینه تدریس می‌شود. همچنین از زمانی که شبکه‌های اجتماعی وارد زندگی روزمره مردم شد؛ نقش و اهمیت رسانه‌ها برای دیده شدن عیان‌تر شد.
در نتیجه تبلیغات در سینمای ایران وارد فضای متفاوتی با قبل شد. نکته قابل توجه، خلاقیت و نوآوری در تبلیغ است و تا زماتی که این رکن مهم در کار وجود نداشته باشد، ذهن و چشم مخاطب به متن یا طرح آن موضوع جلب نمی‌شود.
از زمانی که متخصصان حوزه تبلیغات وارد دنیای سینما شده‌اند، شاهد خلاقیت برای اکران فیلم‌های سینمایی هستیم. برای مثال «فسیل» ساخته کریم امینی که نمایش آن از عید نوروز آغاز شده بود، در بحث تبلیغات به نحو متفاوتی عمل کرد و برای تبلیغات، تیزرهایی به سبک و سیاق نوستالژیک برای معرفی فیلم منتشر کردند؛ چرا که ایرانی‌ها علاقه زیادی به گذشته‌انگاری و نوستالژی دارند و از هر حوزه‌ای که به اصطلاح «نوستالژیک» باشد، استقبال می‌کنند.
این مسئله را به خوبی می‌توان از فروش فیلم‌های هم‌ردیف با فیلم «فسیل» مانند «نهنگ عنبر» دید.
از سوی دیگر، فیلم سینمایی «مصلحت» که به تازگی اکرانش شروع شده، نوع جدیدی از خلاقیت در تبلیغات را در پیش گفت. این فیلم را که حسین دارابی کارگردانی کرده و محمدرضا شفاه نیز در مقام تهیه‌کننده قرار دارد، پس از ۳ سال توقیف به نمایش عمومی رسیده است.
روز دوشنبه ۱۵ خرداد، پوسترهای تبلیغاتی فیلم سینمایی «مصلحت» روی بیلبوردها (آگهی‌نما) و پل‌های هوایی شهر تهران نصب شد. این بنر و پوسترهای مرتبط با فیلم، شکلی مبهم داشته؛ بدین صورت که نامی از فیلم «مصلحت» در آن‌ها برده نشده است.
پوستر فیلم مصلحت
برای مثال، در یکی از این پوسترها تنها نوشته شده بود: «پسر آیت الله خانزاده دستگیر شد» یا «من بهانه‌ام تا پدرم را بزنند». گویا این تصاویر و نوشته‌های مبهم، نوعی از برنامه تبلیغاتی «مصلحت» است که در ابتدا کنجکاوی مخاطب را برانگیزنند و سپس پوسترهای معرفی فیلم را نصب کنند.
البته در کمتر از ۲۴ ساعت، شهرداری تمامی پوسترهای «مصلحت» را از بیلبوردها و پل‌های هوایی جمع کرد و موج بزرگ رسانه‌ای را به خود اختصاص داد.
پوستر فیلم مصلحت
تبلیغات سریال‌های نمایش خانگی نیز همگام با فیلم‌های سینمایی حرکت می‌کنند و شاهد نوآوری‌های بسیاری در نمایش خانگی هستیم. شاید بتوان یکی از دلایل افزایش مخاطبان سریال‌های نمایش خانگی نسبت با سریال‌های تلویزیونی را در همین راز و رمزهای تبلیغات دانست.
سریال‌های تلویزیونی در قیاس با شبکه نمایش خانگی بسیار کمتر از امکانات تبلیغاتی از جمله در فضاهای شهری و شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. البته که این نسخه برای همه سریال‌های تلویزیونی پیچیده نمی‌شود و آثاری هم هستند که تبلیغات استانداردی برای جذب مخاطب دارند.
سریال «سوران» نمونه اخیری از این آثار است که می‌توان نام برد. «سوران» به کارگردانی سروش محمدزاده اقتباسی آزاد از کتاب «عصرهای کریسکان» نوشته کیانوش گلزار راغب است.
در واقع یکی از نوآوری‌های بخش تبلیغات برای این سریال، استفاده از فضای نمایشگاه کتاب (به دلیل اقتباسی بودن این سریال) و معرفی سریال با پخش تراکت بین مخاطبان کتاب‌ها بود که برای اولین بار برای یک سریال رقم خورد و واکنش‌های مختلفی را به خود اختصاص داد.
در این روزها که سینما و تلویزیون رقیب‌های بسیار جدی در دنیای دیجیتال و هوش مصنوعی دارند، استفاده از نوآوری در بخش تبلیغات می‌تواند کمک شایانی برای هر چه بهتر دیده شدن اثر کند.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: مصلحت فیلم تبلیغات فیلم های سینمایی نمایش خانگی فیلم مصلحت فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۶۵۵۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بدمستی در برابر مست عشق
اصل ماجرا چیست؟ مثل این سالها که تبلیغ فیلم‌های ایرانی در شبکه‌های فارسی زبان ماهواره‌ای نادیده گرفته می‌شود، در دهه نود نیز با توجه به تحولات فناوری در مسیر ساخت فیلم بلند و به چالش کشیده شدن ساختارها و ترتیبات اداری، دولت در برابر ساخت فیلم‌های بلند بدون مجوز نرمش نشان داد.
تا قبل از تصویب و ابلاغ دستورالعمل جامع صدور پروانه نمایش در ۱۳ اردیبهشت سال ۱۴۰۰ توسط وزیر وقت ارشاد در دولت دوازدهم، با جلب موافقت موردی وزیر ارشاد در دولت یازدهم تدبیری اندیشیده شده بود که اولا برخورد سلبی و انضباطی اولین گزینه برای برخورد با فیلم‌های بلند نباشد ثانیا در صورت جلب موافقت شورای پروانه نمایش فیلم‌های غیر سینمایی برای اینگونه فیلم‌ها پروانه نمایش غیر سینمایی صادر شود و فیلم در کارنامه تهیه‌کننده و کارگردان به عنوان اثر سینمایی محسوب نشود.
به این خاطر به هنگام تجمیع مقررات در بند ۳ ماده ۶ دستورالعمل صدور پروانه نمایش، عینا موافقت پیشین به منزله یک تجربه مدیریتی مستندسازی شد و شکل رسمی‌تری به خود گرفت. به عبارتی تنها تنبیه سازندگان فیلم‌های بدون مجوز آن بود که از دریافت پروانه نمایش سینمایی محروم شوند و به دنبال آن از راهیابی به جشنواره فیلم فجر و اکران در سینماها(به جز گروه هنر و تجربه) باز بمانند.
فیلم سینمایی «مست عشق» ساخته حسن فتحی نیز چنین وضعیتی داشت. گروه سازنده بدون اخذ مجوز فیلمبرداری پروژه را در ترکیه مشغول شده بود و فقط زمانی که تهیه‌کننده نسبت به بروز مشکلاتی در داخل احساس نگرانی کرد، تقاضای پروانه ساخت نمود. همانطور که توضیح داده شد، مقررات اجازه بررسی تقاضا را نمی‌داد و همه چیز به بعد از ساخت فیلم و بازبینی آن برای صدور پروانه نمایش موکول گردیده بود.
پس اولا فیلمنامه مست عشق مورد بررسی قرار نگرفته بود که با ساخت آن مخالفت شود. ثانیا تصویربرداری پروژه از مدتها قبل کلید خورده بود و تیم سازنده معطل پروانه ساخت نمانده بود.
نکته جالب آن است که فیلم مست عشق سال گذشته موفق به دریافت پروانه نمایش سینمایی شد که خبر از نرمش مرجع نظارتی و مدیریت اقتضایی آن برای برخورد با پدیده فیلم‌های بدون مجوز ساخت است. اما طبق مقررات جاری مست عشق باید پروانه نمایش غیر سینمایی می‌گرفت و برای نمایش عمومی مسیر دیگری را طی می‌کرد. چرا فیلم از این قاعده مستثنی شد؟
به نظر می‌رسد رویکرد مثبت سازمان سینمایی در صدور پروانه نمایش سینمایی یا ناشی از اصلاح و ویرایش مجدد دستورالعمل یادشده است و یا انکه دلایل و توجیهات دیگری مثل اعتبار و حسن شهرت کارگردان در بین بوده است که ما از آن بی‌خبر هستیم.
آنچه اهمیت دارد آن است که در مجموع این اتفاق به نفع سینما و مخاطب تمام شد تا با استقبال نسبتا خوب از فیلم در هفته اول اکران، کفه فیلم‌های جدی در برابر فیلم‌های کمدی اندکی سنگین شود.
۲۲۰۵۷
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»